Leżący w północnej Hiszpanii, w Asturii, Park Narodowy Picos de Europa tworzą piękne, skaliste turnie. Wśród nich ukryte są wioseczki, jeziora i stare klasztory.
Zahaczyliśmy jedynie o park, w dodatku pogoda nam nie dopisała, chciałabym kiedyś spędzić tam więcej czasu (och, o iluż miejscach już to powiedziałam!), ale wrażenia były piękne mimo tempa wycieczki :)
Tutaj chciałabym opisać 3 miejsca leżące w Parku lub jego bezpośrednim sąsiedztwie.
Wioska Bulnes jest starą osadą pasterską. Dojeżdża się do niej kolejką szynową prowadzącą w wydrążonym w górze tunelu. Jest to jedyny sposób dotarcia do wioski inaczej niż pieszo. A jednak w wiosce są domy (dziś w większości turystyczne barki), kaplica i stary kościółek. Mieszkańcy Bulnes (nieliczni) żyją głównie z turystyki, ale nie wyłącznie. Wciąż wypasa się tam trochę owiec, a kolejką podjechał z nami mocno starszy pan, który na górze wziął krzepko kij w rękę, zarzucił na plecy worek przywiezionej z dołu mąki (na oko przynajmniej 30 kg) i dziarskim krokiem ruszył do wyżej położonej mikro wioski. Patrzyłam z podziwem.
A tak wygląda Bulnes i jego okolice:
Na zachodnich obrzeżach Parku leżą jeziora Cavadonga. Te wysokogórskie jeziora były m.in. miejscem eksploatacji górniczej (głównie manganu), a dziś stanowią teren turystyki i intensywnego wypasu (o czym przekonaliśmy się idąc dłuższym, mniej uczęszczanym szlakiem, ścieżką, która była błotnista po deszczu i rozdeptana przez krowy, przygodą było samo jej przepierzenie:)).
Wreszcie na wschodnich obrzeżach Parku mieści się (wciąż czynny) klasztor Santo Toribio z jednym z najpiękniejszych gotyckich kościołów z zachowanym surowym i strzelistym pięknem gotyku. Kościół jest z XIII wieku. Sam klasztor mieścił się tam od XII wieku, a ponieważ jest czynny właściwie tylko kościół (i fragment krużganków) jest udostępniony do zwiedzania. Zdecydowanie warto się tu wybrać. O atrakcjach pobliskiego Potes napiszę osobno.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz